Ik drink al een aantal jaren niet meer en samen met de AA gaat mij dit goed af.
Onderstaand gedicht hakte er (destijds) bij mij in, daarom wil ik het graag delen.
Maria (sinds 1994 bij de AA) 

​

Mijzelf beschermen

Onzekerheid/Verwarring/Verdriet

Ik ben zo’n pracht persoon
Die er altijd voor iedereen wil zijn
Maar de wereld werd te koud en hard
Ik brak…………
Ik werd zot van alle gedachten
Die door mijn hoofd dwaalden
Rust is wat ik nodig had 

Bang om weer gekwetst te worden
Doe ik zo onaanraakbaar
Ik weet zelf niet meer wat ik wil
En laat niemand mij helpen

Ik sluit iedereen uit mijn hart
Zelfs de personen waar ik het meest van hou
Het leven is een spel geworden
En ik speel het gewoon mee

Ik heb mensen pijn gedaan
Vooral door te doen
Alsof het mij niets kan schelen
Maar zo bescherm ik mezelf

Ik zie in dat ik zo iedereen verlies
Geef de mensen wat jij van hen verwacht
Stop met dit spel
En begin terug te leven………

---